Hver er að tala um leti....

kominn miðvikudagur og ég er auðvitað komin heim úr stórborginni þar sem ég passaði litlu grísina mína, þau Auði og Fjalar. Gekk fínt í alla staði enda eru þau algjör ljós (sérstaklega mikil ljós þegar foreldrarnir eru ekki nálægt!!), fékk reyndar svolítið minni svefn en venjulega og var hálf tuskuleg á sunnudaginn þegar við komum heim. Ársól vaknaði síðan ælandi á sunnudagsnóttinni og var lasin heima á mánudaginn. Kvöddum síðan Sigrúnu Hörpu og Jónas og þeirra börn á sunnudagskvöldið með steinbít og tilheyrandi. Leiðinlegt að vera alltaf að kveðja fólk, en svona virkar lífið hérna, fólk týnist til baka aftur á klakann og ætli það endi ekki með að maður fylgi í kjölfarið og flytjist búferlum til landsins kalda.

Er núna á fullu í grímubúningaframleiðslu, heimasætan er ekki sú auðveldasta í þeim efnum. Vill endilega vera mína mús og svoleiðis búningar eru ekki í hillum búðanna hérna, þar sem allar stelpur frá 2-10 ára vilja vera prinsessur eða englar!! Svo þá er ekkert annað til ráða en að draga fram saumamaskínuna og byrja á herlegheitunum. Er strax komin í vandræði þar sem ég byrjaði á hettunni... hvernig fæ ég svona risa músareyru til þess að standa beint út í loftið? Þau vilja bara annaðhvort liggja beint fram eða aftur.